-
1.a
krak. jeżyna – roślina -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
- gąszcz, kępa, krzak ostrężyn
- ostrężyny rosną; porastają, zarastają coś
-
Trzeba się ochodzić, żeby coś znaleźć, kiedyś grzyby rosły w trawie, na polanach, pod lasem, w ostrężynach, te które dziś przywiozłam, są z jodłowego lasu - mówi Józefa Druzik.
źródło: NKJP: (ANI): Grzybów zatrzęsienie, Gazeta Krakowska, 2004-07-07
Dopiero wiosną tego roku przeprowadzono gruntowne porządki. Jednak po kilku miesiącach chwasty, ostrężyny i dzikie krzewy odrosły ponownie.
źródło: NKJP: Porządki na wiśnickim kirkucie, Dziennik Polski, 2000-11-25
Wy po swojemu: że tarnina, to inaczej ciernie, że głóg to babich, a nawet bodłak, jeżyna - ostrężyna albo ożyna, krzak to kierz.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Sosna i pies: poemat z zagrody, 2008
Miejsce to jednak powoli zarastało ostrężynami, resztki przykryła ściółka leśna i ziemia.
źródło: NKJP: (pach): Las usłany śmiercią, Gazeta Krakowska, 2002-11-16
Faktycznie, w tej chwili nikt tam nie pielęgnuje zieleni i łąka zarasta. Koszty doprowadzenia jej do porządku będą spore, ponieważ wyrosło tam już dużo krzaków ostrężyn i dzikich drzewek.
źródło: NKJP: (Chyl): Kraków przez drzewa, Gazeta Krakowska, 2001-08-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ostrężyna
ostrężyny
D. ostrężyny
ostrężyn
C. ostrężynie
ostrężynom
B. ostrężynę
ostrężyny
N. ostrężyną
ostrężynami
Ms. ostrężynie
ostrężynach
W. ostrężyno
ostrężyny
-
Dawniej też ostręga; formacja z przyrostkiem -ina od psł. *ostrǫga 'coś ostrego, kolec, pęd rośliny z kolcami; kolczasta, sękata żerdź; kolczasty krzew; jeżyna', które z kolei od psł. *ostrъ 'ostry' z przyrostkiem *-ǫga; zob. ostry