ambiwalentny

Głównym bohaterem tych trzech tekstów jest Nowy Jork - przerażający i pociągający, zachwycający i odrzucający, ekscytujący i ujmujący, wzbudzający ambiwalentne emocje.

źródło: NKJP: (MW): Nowości na półce, Dziennik Polski, 2006-03-16

Prace Borowskich mogą wzbudzać ambiwalentne odczucia, od podziwu wywołanego ich odmiennością, oryginalnością, po sprzeciw dotyczący wykorzystywanej przez artystów tematyki, wymykającej się ocenie estetycznej.

źródło: NKJP: Agnieszka Falkowska: Zaklęte w szkło, Gazeta Krakowska, 2002-07-04

[...] mieliśmy dość ambiwalentne poglądy na to, co się zaczynało dziać w kraju, [...]

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

Mam ambiwalentny stosunek do pieniędzy. Nie mogę powiedzieć, że nimi gardzę, bo one dają dużo dobrego, ale też potrafią uczynić sporo złego.

źródło: NKJP: Elżbieta Podolska: Milionerka bez luksusu, Gazeta Poznańska, 2004-11-19