arcypasterz - Wielki słownik języka polskiego PAN

mężczyzna noszący w kościele katolickim honorowy tytuł nadawany biskupom i arcybiskupom

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

osoby związane z religią i kościołem

hiperonimy:

duchowny I

	Potraktował bardzo serio swój tytuł arcypasterza, stróża sumień ludzkich i głosiciela nauki Chrystusowej. źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003
	Na każdym kroku poznańskiego arcypasterza witały dzieci, którym on chętnie błogosławił. źródło: NKJP: Agnieszka Wujek: Gostyń, Gazeta Poznańska, 2002-05-11
	[...] tradycyjnie już odbyło się spotkanie z ks. abp. A.[...] N.[...]. Ministranci mogli zadawać arcypasterzowi diecezji różne pytania. źródło: NKJP: Kronika, Nowiny Raciborskie, 2002-04-03
	Pielgrzymkę zaczęliśmy od Mstowa poprzez Gidle, Świętą Annę i zakończyliśmy w Leśniowie - najpiękniejszym sanktuarium, z przebogatą historią, w której uczestniczyli przed laty w koronacji Cudownego Obrazu Madonny dostojni arcypasterze - kard. Karol Wojtyła i Prymas Polski Stefan Wyszyński. źródło: NKJP: Franciszek Kasprzak: Cudze chwalicie, swego nie znacie..., Gazeta Częstochowska, 2005-08-11
	Przy ostatnim z ołtarzy, przed samą Katedrą, ksiądz arcybiskup wygłosi kazanie. Następnie arcypasterz udzieli wiernym uroczystego błogosławieństwa i przedstawi im nowo wyświęconych duchownych. źródło: NKJP: Procesja z nowym arcybiskupem, Gazeta Poznańska, 2002-05-29

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	arcypasterz	arcypasterze	ndepr
M.	arcypasterz	arcypasterze	depr
D.	arcypasterza	arcypasterzy rzadziej arcypasterzów
C.	arcypasterzowi	arcypasterzom
B.	arcypasterza	arcypasterzy rzadziej arcypasterzów
N.	arcypasterzem	arcypasterzami
Ms.	arcypasterzu	arcypasterzach
W.	arcypasterzu	arcypasterze	ndepr
W.	arcypasterzu	arcypasterze	depr

Od: arcy- (z gr. archi- 'główny, naczelny; pierwotny, początkowy', por. gr. archḗ 'początek') i pasterz (zob.).