ambiwalentność

Ambiwalentność stosunku do Rosji jest więc widoczna na każdym kroku. Z jednej strony strach przed nią i poczucie dumy, że żyje się w kraju, który nie ma imperialnych aspiracji. A z drugiej wciąż jeszcze obecne przeświadczenie o prowincjonalności Kijowa wobec Moskwy.

źródło: NKJP: Grzegorz Gromadzki: Kraj na skraju, Gazeta Wyborcza, 1996-08-24

[...] przyjście prof. Ryszkowskiego do Poznania oceniam, jeśli nie zupełnie negatywnie, to ambiwalentnie. [...] Skąd ta moja ambiwalentność, a nie jednoznaczne potępienie? Bo z pozytywów to było sprowadzenie trochę ekologii na grunt poznański, której wcześniej na nim w ogóle nie było.

źródło: NKJP: Józef Banaszak: Czas nie przeszedł obok: wspomnienia przyrodnika, 2008

Psychicznie charakteryzować miała tę rasę wysoka inteligencja, mała zmysłowość, zdolność dobrej organizacji otoczenia (urodzeni władcy) jak i swojego wnętrza, energiczność, [...], ambiwalentność oraz racjonalizm; [...]

źródło: NKJP: Internet