-
2.
pejorat. cecha czegoś, co jest rezultatem połączenia elementów nieoryginalnych i naśladujących inne style
-
Ms. lp wymawiany: [eklektyźmie] lub [eklektyzmie].
-
[eklektysm] lub [eklektyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: wtórność
-
Mimo tendencji do krańcowości i gwałtownych przełomów, niezależnie od wszystkich, zasadnych często, zarzutów eklektyzmu, braku oryginalności, naśladownictwa i instrumentalnej adaptacji cudzych idei itp. można mówić o pewnej jednolitości i dokonującym się procesie rozwoju myśli rosyjskiej [...].
źródło: NKJP: Marian Broda: Historia a eschatologia : studia nad myślą Konstantego Leontjewa i „zagadką Rosji”, 2001
I znów oskarża się tutaj islam o wtórność, nieoryginalność, eklektyzm.
źródło: NKJP: Zofia Mitosek: Mimesis w literaturze, kulturze i sztuce, 1992
Pamiętamy, że eklektyzm i brak oryginalności zarzucano przed nim wielu kompozytorom, choćby Alfredowi S.[...].
źródło: Internet: Dorota Staszkiewicz: „Teraźniejszość to budowanie oryginalności tradycją” - inspiracje Mikołaja Góreckiego, Kwarta, 2012-12 (issuu.com)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. eklektyzm
eklektyzmy
D. eklektyzmu
eklektyzmów
C. eklektyzmowi
eklektyzmom
B. eklektyzm
eklektyzmy
N. eklektyzmem
eklektyzmami
Ms. eklektyzmie
eklektyzmach
W. eklektyzmie
eklektyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
może fr. éclectisme
Zob. eklektyczny, eklektyk