-
1.
rel. odosobnione miejsce, w którym z własnego wyboru mieszka osoba oddająca się modlitwie, kontemplacji i ascezie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
Skrajni asceci mieszkający w eremach nie myli się nigdy. Odmawianie sobie kąpieli stanowiło formę pokuty, dlatego spowijający ich fetor dowodził czystości ich duszy.
źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Brat brud, Polityka, 2009-03-21
Na obrzeżach miasta nieopodal domu artysty znajdował się erem świętego i źródło, któremu przypisywano uzdrawiające właściwości.
źródło: Internet: pl.wikipedia.org
Bł. Katarzyna z Pallanza [...] w 1452 r. udała się do eremu na górę Varese pod Mediolanem, gdzie prowadziła życie pustelnicze. Po pewnym czasie stała się sławna, a wokół niej zgromadziła się grupa kobiet.
źródło: NKJP: Internet
Znalezisko to nie świadczy, że średniowieczny pustelnik w swoim eremie w Naklun w VII wieku studiował Liwiusza. Fragment dawnego pergaminu został użyty do wzmocnienia okładki innego tekstu i dzięki temu się zachował.
źródło: NKJP: Jerzy Ciechanowicz: Góry śpiewające psalmy, Gazeta Wyborcza, 1998-01-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. erem
eremy
D. eremu
eremów
C. eremowi
eremom
B. erem
eremy
N. eremem
eremami
Ms. eremie
eremach
W. eremie
eremy
-
+ erem + (KOGO)+ erem + (CZYJ) -
gr. erēmitēs 'pustelnia'