-
1.
książk. miejsce znajdujące się daleko od siedzib ludzkich, w którym jakaś osoba przebywa, gdy chce być sama -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- kamedulska samotnia
-
Najstarsze wzmianki o klasztorze u stóp Trzech Koron pochodzą z 1319 r., ale prawdopodobnie w tym miejscu jeszcze wcześniej znajdował się erem, czyli samotnia mnichów.
źródło: NKJP: Czerewony klasztor - samotnia alchemików, Dziennik Polski, 2001-07-04
Mamy niewielki domek na jednym ze stoków. To jest nasza samotnia i miejsce, gdzie odpoczywamy oraz spokojnie spędzamy każde święta [...]
źródło: NKJP: X: Opalanie zamiast nart Last minute, Polska Głos Wielkopolski, 2006-12-20
Każdy z klasztorów wznoszących się na szczytach gór stanowi samotnię, pustelnię, w której można odczuć niesamowitą ciszę i odnieść wrażenie, że jest się bliżej Boga.
źródło: NKJP: Juliusz Podolski: Turystyka, Gazeta Poznańska, 2005-05-30
Niczego mi nie brakowało, miałem swoje legowisko na sianie, nikt mi nie przeszkadzał rozmyślać o wszystkim i o niczym, nikt do mnie nie przychodził, bo nie tak łatwo było się wspiąć po drabinie do mojej samotni.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Z doświadczeń członków Stowarzyszenia wynika, że nierzadko chorzy zrywają kontakty ze znajomymi i zamykają się w swoich samotniach, nie wiedzą, jak radzić sobie z chorobą.
źródło: NKJP: (M.L.): Tu człowiek będzie najważniejszy, Gazeta Krakowska, 2002-06-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samotnia
samotnie
D. samotni
samotni
C. samotni
samotniom
B. samotnię
samotnie
N. samotnią
samotniami
Ms. samotni
samotniach
W. samotnio
samotnie
-
Zob. samotny