arcymistrz - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sport. zawodnik, który zdobył najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych

[arcymistsz] lub [arcymistsz], lub pot. [arcymisczsz], lub pot. [arcymiszczsz]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

gry i zabawy

hiperonimy:

szachista

polski, rosyjski, niemiecki, ukraiński...; szachowy; czołowy, najsilniejszy, silny, wybitny, znany; najmłodszy arcymistrz
szachista i arcymistrz; arcymistrzowie i mistrzowie
norma; tytuł arcymistrza
arcymistrz przegrał
być, zostać arcymistrzem

	To było właśnie tak: arcymistrz przegrał mecz szachowy z zespołem ekspertów. źródło: NKJP: X.RUT: Rozum górą!, Wiedza i Życie, 1997
	Dla większości młodych szachistów rosyjski arcymistrz jest bogiem, którego pokonać jest niezwykle trudno nawet najlepszym, a dla zwykłego gracza jest to zadanie niewykonalne. źródło: NKJP: Stefan Gawlikowski: Walczy, aby przetrwać, Gazeta Wyborcza, 1997-05-24
	Sądzę, że za kilka lat żaden arcymistrz nie będzie miał szans wygranej z komputerem szachowym. źródło: NKJP: Internet
	Michał Krasenkow, arcymistrz szachowy z Gorzowa Wielkopolskiego, z pochodzenia Rosjanin, jest również internautą. źródło: NKJP: Internet
	Jego trenerem jest arcymistrz szachowy Artur Jakubiec. źródło: NKJP: (ROM): Szansę mieli wszyscy, Gazeta Krakowska, 2005-02-14

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	arcymistrz	arcymistrzowie rzadziej arcymistrze	ndepr
M.	arcymistrz	arcymistrze	depr
D.	arcymistrza	arcymistrzów
C.	arcymistrzowi	arcymistrzom
B.	arcymistrza	arcymistrzów
N.	arcymistrzem	arcymistrzami
Ms.	arcymistrzu	arcymistrzach
W.	arcymistrzu	arcymistrzowie rzadziej arcymistrze	ndepr
W.	arcymistrzu	arcymistrze	depr

+

arcymistrz

+

(JAKI)

Od: arcy- (z gr. archi- 'główny, naczelny; pierwotny, początkowy', por. gr. archḗ 'początek') i mistrz (zob.).