trzynastozgłoskowiec

[...] zadawałbym im do wykonania sonet, następnie trzynastozgłoskowiec, prosiłbym o przetłumaczenie z rosyjskiego jambem, żeby poznać melodykę pisania, radziłbym, jak omijać koszmar języka polskiego - zbitki literowe, których nie daje się wypowiedzieć [...].

źródło: NKJP: Ernest Bryll: O trzeciej nad ranem, 2009

Porcje Mickiewiczowskiego trzynastozgłoskowca zadawał w Kętach znakomity pedagog – Wojciech Kapturkiewicz, a potem w Andrychowie – Kazimierz Foryś – polonista Karola Wojtyły.

źródło: NKJP: Maciej Siembieda: Dobrze mi w Soplicowie, Trybuna Śląska, 2002-03-29

Klasycznym trzynastozgłoskowcem opiewa on autentyczną historię, która pod koniec XIX wieku odbiła się szerokim echem w lokalnej prasie.

źródło: NKJP: Łukasz Zalesiński: Historia na nowo pisana, Gazeta Poznańska, 2006-06-09

Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu i po siódmej sylabie w trzynastozgłoskowcu.

źródło: NKJP: Średniówka, Wikipedia.pl, 2009-05-29

Są to normalne trzynastozgłoskowce sylabiczne ze średniówką, czyli stałym zawieszeniem głosu niezależnym od tego, czy jest to konieczne ze względu na układ zdania, ze średniówką zatem po siódmej sylabie (7+6) [...].

źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959