ktoś dał święty spokój komuś

ktoś dał spokój komuś

  • ktoś przestał komuś przeszkadzać, męczyć go lub niepokoić
    • ktoś dał spokój komuś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Nachodzili go. Potrafili przyłazić po kilka razy, dzwonić, pukać. Tylko kiedy on wyjdzie i kiedy wyjdzie. W dniu śmierci znowu przyszli, dwóch. Okrzyczałam ich, żeby mu dali święty spokój.

    źródło: NKJP: Izabela Kacprzak: Śmiertelne żniwo na Witosa, Dziennik Zachodni, 2006-09-22

    Ktoś puka. To pewnie znowu ten nieznośny Muldowney. Tyle razy mu mówiłam, żeby dał mi święty spokój...

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

    [...] chciał, aby mu dano święty spokój, nie zaprzątano myśli, nie odrywano od jego codziennych kilkunastu godzin przy sztalugach.

    źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Czerwony ptak, Polityka, 2005

    - Nie będę komentował w żaden sposób tej sprawy, proszę dać mi święty spokój - rzucił do słuchawki.

    źródło: NKJP: Jacek Bombor, Aleksander Król Lyski: Martwa dusza na urzędzie, czyli radny pracuje, mimo że już umarł, Dziennik Zachodni, 2010-03-11

    Daj mi spokój, mam swoją robotę, zajmuję się pisaniem powieści, czy to do ciebie dociera? Może przyjmiesz to, że moja praca nie jest mniej warta niż twoja?

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010

    - Niech ci da spokój. Niech wszyscy dadzą ci spokój. Przykryj się poduszką i powiedz, że cię nie ma. Albo wyjedź. Choćby na kilka dni.

    źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik taty, 2010

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: dać

    odpowiednik aspektowy: ktoś daje święty spokój komuś

Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2015