fanfaron
-
pejorat. przest. osoba bardzo pewna siebie, która lubi się przechwalać lub popisywać odwagą
-
[fãfaron] lub [fanfaron]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Niezwykłego Papkina stworzył Polański. [...] Owszem to fanfaron, tchórz, przeświadczony o własnej wielkości, ale z drugiej strony jest w nim nutka rezygnacji i refleksji.
źródło: NKJP: Mariola Woszkowska: Gdzie ten film?, Trybuna Śląska, 2002-10-04
Czasami niezdobytą [...] piękność zdobywa wcale nie najdzielniejszy, [...] tylko najbardziej bezczelny. Typek, który potrafi wszystko postawić na jedną kartę, udając, że mu nie zależy. [...] I takim fanfaronom zwykle ulegają, niejako z przypadku, najbardziej zagorzałe i szanujące się cnotki.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
Hotsporn zrozumiał, że właśnie odwołał się do rozsądku szalonych smarkaczy. Że ostrzegł przed ryzykiem i niebezpieczeństwem pełnych szaleńczej brawury fanfaronów, którym pojęcia te były całkowicie obce.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fanfaron
fanfaroni
ndepr fanfarony
depr D. fanfarona
fanfaronów
C. fanfaronowi
fanfaronom
B. fanfarona
fanfaronów
N. fanfaronem
fanfaronami
Ms. fanfaronie
fanfaronach
W. fanfaronie
fanfaroni
ndepr fanfarony
depr -
fr. fanfaron
z hiszp. fanfarrón