urządzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. spełniać czyjeś oczekiwania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

pasować

Mógłbym uczyć też w szkole. To by mnie urządzało, zakładając, że miałbym zabezpieczony byt materialny.

źródło: NKJP: Internet

Remis mnie urządza - mówił po spotkaniu trener Skawy Sławomir Frączek.

źródło: NKJP: Dobry Remis, Gazeta Krakowska, 2006-08-14

Nominację przyjął z mieszanymi uczuciami, urządzało go trzymanie w dłoniach narzędzia władzy, ale jednocześnie jakby mu krępowało ręce;

źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	urządza			urządzają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	urządzał	urządzała	urządzało	urządzali	urządzały

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie urządzał będzie urządzać	będzie urządzała będzie urządzać	będzie urządzało będzie urządzać	będą urządzali będą urządzać	będą urządzały będą urządzać

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	urządzałby by urządzał	urządzałaby by urządzała	urządzałoby by urządzało	urządzaliby by urządzali	urządzałyby by urządzały

bezosobnik: urządzano by

bezokolicznik: urządzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: urządzając

gerundium: urządzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

Rz_nieżywotny

+

urządzać

+

KOGO

Zob. urządzić