telegrafista

Józef [...] pracował jako telegrafista na Dworcu Głównym, który był w gestii Polskich Kolei Państwowych.

źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Z różnych korzeni, Polityka, 2007-12-27

Powiadają, że nogę stracił nie na wojnie, którą przesiedział na stanowisku telegrafisty, lecz w czasie rewolucyjnych zamieszek, kiedy należał do Freikorpsu - podobno jakiś komunista potrącił go, uciekając na rowerze, i biedny Hermann nabił się na własny bagnet [...].

źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009

Na taką depeszę zawsze będzie czekał nasz dyżurny telegrafista – i odwrotnie, jeśli w pociągu odbierzesz dwa razy to samo, musisz być w dwanaście godzin później przy odbiorniku i też dostaniesz zakodowaną instrukcję.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

Kiedy radzieccy żołnierze 23 kwietnia 1945 r. wdarli się do opuszczonych przez wermacht koszar, w bunkrze zastali tylko telegrafistę, który zdążył nadać do Berlina ostatni meldunek.

źródło: NKJP: Weronika Kostyrko: Złapać ostatni pociąg do Moskwy, Gazeta Wyborcza, 1994-09-01