Jak korzystać ze słownika?

zdziczeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w przyrodzie

  • Definicja

    1.

    wrócić do stanu, jaki obowiązuje w przyrodzie, gdy nie wpływa na nią człowiek
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK I PRZYRODA

  • Cytaty

    Jeszcze po wojnie rolnicy próbowali tu coś hodować, ale nie było to specjalnie opłacalne, bo uprawy zalewała woda. Obszar zdziczał, porósł łęgami i dziś jest przyrodniczo najcenniejszym fragmentem Wisły w Warszawie.

    źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Orzeł na Wielorybie, Polityka, 2008-03-15

    Korty porosły trawą, ogród zdziczał, ale to nikogo nie interesuje [...].

    źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007

    Zarosły stajnie, stodoły, zdziczały sady i pola, budynki rozszabrowano.

    źródło: NKJP: Mała ojczyzna pod ręką, Dziennik Polski, 2001-06-01

    Piwonie sadzimy niezbyt głęboko. W przeciwnym razie będą słabo rosnąć i kwitnąć. Mogą nawet zdziczeć.

    źródło: NKJP: Aurelia Pawlak: Kwiaty, Gazeta Wyborcza, 2005-06-14

    Jak konie i inne udomowione stworzenia, koty mogą zdziczeć, żyć z powodzeniem na wolności.

    źródło: NKJP: Internet
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zdziczeję
    		 zdziczejemy
    2 os. zdziczejesz
    		 zdziczejecie
    3 os. zdziczeje
    		 zdziczeją

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdziczałem
    +(e)m zdziczał
    		 zdziczałam
    +(e)m zdziczała
    		 zdziczałom
    +(e)m zdziczało
    		 zdziczeliśmy
    +(e)śmy zdziczeli
    		 zdziczałyśmy
    +(e)śmy zdziczały
    2 os. zdziczałeś
    +(e)ś zdziczał
    		 zdziczałaś
    +(e)ś zdziczała
    		 zdziczałoś
    +(e)ś zdziczało
    		 zdziczeliście
    +(e)ście zdziczeli
    		 zdziczałyście
    +(e)ście zdziczały
    3 os. zdziczał
    		 zdziczała
    		 zdziczało
    		 zdziczeli
    		 zdziczały

    bezosobnik: zdziczano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zdziczejmy
    2 os. zdziczej
    		 zdziczejcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdziczałbym
    bym zdziczał
    		 zdziczałabym
    bym zdziczała
    		 zdziczałobym
    bym zdziczało
    		 zdziczelibyśmy
    byśmy zdziczeli
    		 zdziczałybyśmy
    byśmy zdziczały
    2 os. zdziczałbyś
    byś zdziczał
    		 zdziczałabyś
    byś zdziczała
    		 zdziczałobyś
    byś zdziczało
    		 zdziczelibyście
    byście zdziczeli
    		 zdziczałybyście
    byście zdziczały
    3 os. zdziczałby
    by zdziczał
    		 zdziczałaby
    by zdziczała
    		 zdziczałoby
    by zdziczało
    		 zdziczeliby
    by zdziczeli
    		 zdziczałyby
    by zdziczały

    bezosobnik: zdziczano by

    bezokolicznik: zdziczeć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdziczawszy

    gerundium: zdziczenie

    odpowiednik aspektowy: dziczeć

  • Pochodzenie

    Zob.  dziki