-
1.
ubiór w formie krótkiego płóciennego płaszcza z rękawami, noszony przez chłopów w dawnej Polsce -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- chłopska; biała, szara; zgrzebna siermięga
-
Z wyglądu przypominała przecież polską wieśniaczkę. Wrażenie to potęgowała jej zgrzebna siermięga.
źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
Często jakiś chłop w białej siermiędze przedzierał się pomiędzy nimi, by postawić świecę przed ikoną.
źródło: NKJP: Internet
Byli utytłani błotem i zarośnięci, ubrani w chłopskie siermięgi, z narzuconymi na wierzch kamizelami z owczych skór.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
Tabakierka już nie pozłocista, ale lipowa czy brzozowa, znalazła przytułek w mieszczańskich czamarach i chłopskich siermięgach, które jej długo dochowają wierności.
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. siermięga
siermięgi
D. siermięgi
siermięg
C. siermiędze
siermięgom
B. siermięgę
siermięgi
N. siermięgą
siermięgami
Ms. siermiędze
siermięgach
W. siermięgo
siermięgi
-
Etymologia niejasna. Dokładne odpowiedniki poświadczone są w ros. sermjága, ukr. serm'jaha, brus. sjarmjáha. Brück ze względu na szary kolor sukmany próbował powiązać z litew. šìrmas 'siwy, szary, siwiejący, popielaty'