symultanizm

Błędem byłoby jednak mówienie tu o symultanizmie, gdyż technika ta w powieści z reguły wiąże się z fabularną wielowątkowością, z ujęciami panoramicznymi.

źródło: Internet: books.google.pl

Autorom udało się zmieścić w jednym obrazie ogrom mitologicznych postaci, wielość miejsc akcji i różnorodne historie bohaterów, dzięki wykorzystaniu symultanizmu kompozycji.

źródło: NKJP: mano: Rzymskie grafiki Giovanniego Piranesiego i mityczne Owidiusza, Dziennik Zachodni, 2010-11-19

Scenografowie kierowali się zasadą symultanizmu i ukazywali na scenie równocześnie wszystkie miejsca akcji, nadając im formę konstruktywistycznych brył i podestów.

źródło: NKJP: Małgorzata Leyko: Reżyser masowej wyobraźni : Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy, 2002

Destrukcja fabuły we współczesnym kinie dokonywała się zazwyczaj również poprzez analogię do literatury, tyle że innej, dwudziestowiecznej, gdzie zewnętrzny, fizykalny czas zastępowało subiektywne trwanie, ze swoją własną hierarchią ważności faktów, własnym, skrajnie amorficznym porządkiem - aż do formy strumienia świadomości, symultanizmu itp.

źródło: NKJP: Andrzej Werner: Dekada filmu, 1997

Często można spotkać się ze stwierdzeniem, że dadaizm wyrósł z futuryzmu. Rzeczywiście, członkowie ruchu przejawiali zainteresowanie problemami stawianymi przez futurystów: dynamizmem w sztuce, symultanizmem i zagadnieniami z zakresu typografii.

źródło: Internet: paradoks.net.pl