epatować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. starać się wywołać w kimś bardzo silne wrażenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

epatować czytelnika, widza; publiczność
epatować nagością, seksem; okrucieństwem, przemocą, zbrodnią, złem; opisami czegoś

	Tym, co odróżnia Różewicza od młodych polskich dramaturgów, którzy epatują widza ostrym językiem, jest to, co się skrywa poza językiem. źródło: NKJP: Stefa Drajewski: Teatr. Refleksje po Festiwalu Maski, Polska Głos Wielkopolski, 2005-11-28
	[...] nie stara się epatować swą wspaniałą techniką, traktuje ją jako rzecz w pewnym sensie naturalną, ważniejsza jest dla niego ekspresja muzyczna, formowanie dźwięku i frazy. źródło: NKJP: Powroty, Dziennik Polski, 2003-11-18
	Nie epatując czytelnika łatwymi emocjami czy folklorystyczną egzotyką, opisują rzeczywistość z porażającą szczerością. źródło: NKJP: Tomasz Tyczyński: Nieznośna szarość bytu, Gazeta Wyborcza, 1992-11-12
	[...] ludzie chyba nam zaufali, bo zrozumieli, że nie chcemy epatować bólem i śmiercią. źródło: NKJP: Marcin Zasada: Poszukuję pięknego Śląska, Dziennik Zachodni, 2007-03-22
	Zawsze staraliśmy się, by ,,Gazeta Poznańska” była jak najbardziej przyjazna dla Czytelnika, dlatego nigdy nie epatowaliśmy złem i nie byliśmy wobec naszych odbiorców agresywni. źródło: NKJP: Milena Kochanowska: Forum czytelników, Gazeta Poznańska, 2005-10-24

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	epatowałem +(e)m epatował	epatowałam +(e)m epatowała	epatowałom +(e)m epatowało	epatowaliśmy +(e)śmy epatowali	epatowałyśmy +(e)śmy epatowały
2 os.	epatowałeś +(e)ś epatował	epatowałaś +(e)ś epatowała	epatowałoś +(e)ś epatowało	epatowaliście +(e)ście epatowali	epatowałyście +(e)ście epatowały
3 os.	epatował	epatowała	epatowało	epatowali	epatowały

bezosobnik: epatowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę epatował będę epatować	będę epatowała będę epatować	będę epatowało będę epatować	będziemy epatowali będziemy epatować	będziemy epatowały będziemy epatować
2 os.	będziesz epatował będziesz epatować	będziesz epatowała będziesz epatować	będziesz epatowało będziesz epatować	będziecie epatowali będziecie epatować	będziecie epatowały będziecie epatować
3 os.	będzie epatował będzie epatować	będzie epatowała będzie epatować	będzie epatowało będzie epatować	będą epatowali będą epatować	będą epatowały będą epatować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		epatujmy
2 os.	epatuj	epatujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	epatowałbym bym epatował	epatowałabym bym epatowała	epatowałobym bym epatowało	epatowalibyśmy byśmy epatowali	epatowałybyśmy byśmy epatowały
2 os.	epatowałbyś byś epatował	epatowałabyś byś epatowała	epatowałobyś byś epatowało	epatowalibyście byście epatowali	epatowałybyście byście epatowały
3 os.	epatowałby by epatował	epatowałaby by epatowała	epatowałoby by epatowało	epatowaliby by epatowali	epatowałyby by epatowały

bezosobnik: epatowano by

bezokolicznik: epatować

imiesłów przysłówkowy współczesny: epatując

gerundium: epatowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: epatujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: epatowany

+

epatować

+

(KOGO) + CZYM

fr. épater