-
2.
kobieta zajmująca się głównymi czynnościami kultowymi jakiejś religii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- egipska; najwyższa kapłanka; młode kapłanki
- kapłanka Apollina; jakiegoś boga, jakiejś bogini; (domowego,...) ogniska; voodoo; światła
- kapłani i kapłanki
- sen kapłanki
-
Miała na sobie długą, białą suknię, haftowaną złotem, w lilie i słońca, bo to była kapłanka boga słońca. Oni modlili się do słońca, bo to był jeden z najważniejszych bogów [...].
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980
Sześć kapłanek światła uniosło ręce, cały czas skryte pod welonem, wysoko nad głowy i równym, melodyjnym chórem wyrecytowało: – Oddajemy się pod twą władzę i opiekę, boski Uorze [...].
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło
Pozostała na zawsze dziewicą, tak samo jak łacińska Westa, która jednak, inaczej niż Hestia, ma wokół siebie w Rzymie kapłanki, także dziewicze, westalki, Virgines Vestales.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
Gdy zapadła totalna ciemność, druid wraz z kapłankami zapalił pochodnie i w korowodzie, odprawiając modły, przeszedł do olbrzymiego ogniska.
źródło: NKJP: Patrycja Strąk: Ogień strzelił w niebo!, Dziennik Zachodni, 2003-06-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kapłanka
kapłanki
D. kapłanki
kapłanek
C. kapłance
kapłankom
B. kapłankę
kapłanki
N. kapłanką
kapłankami
Ms. kapłance
kapłankach
W. kapłanko
kapłanki
-
+ kapłanka + (KOGO/CZEGO) -
Zob. kapłan