empiryzm
-
książk. kierunek filozoficzny głoszący, że doświadczenie jest podstawowym źródłem wiedzy człowieka
-
Ms. lp wymawiany: [empiryźmie] lub [empiryzmie].
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
antonimy: racjonalizm
hiperonimy: kierunek
nurt
prąd
-
Najogólniejszymi założeniami filozofii tomistycznej staną się: dualizm Boga i świata; jedność materialnej i duchowej natury ludzkiej; empiryzm przyjmujący założenie, iż wszelka wiedza pochodzi z doświadczenia [...].
źródło: NKJP: Gedymin Spychalski: Myśl społeczno-ekonomiczna starożytności i średniowiecza, 2000
Behawioralizm przyjmuje założenie klasycznego empiryzmu, że możemy wiedzieć na pewno tylko to, co zaobserwujemy i zmierzymy.
źródło: NKJP: Jacek Czaputowicz: Teorie stosunków międzynarodowych, 2007
Z radykalnym empiryzmem Mach łączył sensualizm, to znaczy twierdzenie, że całe doświadczenie i cała ludzka wiedza wywodzą się z doznań zmysłowych.
źródło: NKJP: Michał Heller: Podglądanie wszechświata, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. empiryzm
empiryzmy
D. empiryzmu
empiryzmów
C. empiryzmowi
empiryzmom
B. empiryzm
empiryzmy
N. empiryzmem
empiryzmami
Ms. empiryzmie
empiryzmach
W. empiryzmie
empiryzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. empirisme
niem. Empirismus
z gr. empeiría 'doświadczenie, praktyka'