ojczym
-
mąż matki w stosunku do jej dzieci z poprzedniego małżeństwa
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
- być, stać się, zostać ojczymem
-
Młodego Geniusza ojczym wysłał do Paryża po upadku powstania. Tam ukończył Wyższą Szkołę Budowy Mostów i Zapór Wodnych.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Historycy skłonni są zresztą sądzić, że nasz wieszcz z pewną przesadą dopatrywał się w ojczymie Słowackiego uosobienia narodowego zaprzaństwa, a w jego nagłej śmierci przejawu sprawiedliwej kary bożej.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Badania pokazują - twierdzi prof. Anna Kwak, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego - że stosunki ojczymów i macoch z pasierbami układają się lepiej, gdy mieszkają oni pod jednym dachem.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Pasierbowie niedzielnej macochy, Polityka, 2007-10-13
I nie nazywaj cesarskiego doradcy wojskowego tatą – znów wyszeptała Teodora. – To nie uchodzi, nawet jeżeli jest on twoim ojczymem.
źródło: NKJP: David Drake, Eric Flint: Tarcza Przeznaczenia, Esensja, 2007-07
Odtąd z jeszcze większą miłością odnosił się do ojczyma, wspaniałego i oddanego przyjaciela, którego inni chłopcy mogli tylko podziwiać na ekranie.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ojczym
ojczymowie
rzadziej ojczymi
ndepr ojczymy
depr D. ojczyma
ojczymów
C. ojczymowi
ojczymom
B. ojczyma
ojczymów
N. ojczymem
ojczymami
Ms. ojczymie
ojczymach
W. ojczymie
ojczymowie
rzadziej ojczymi
ndepr ojczymy
depr -
psł. *otьčimъ
Forma prasłowiańska od *otьčiti 'czynić ojcem' z przyrostkiem *-imъ; zob. ojciec