aliteracja
-
lit. figura stylistyczna polegająca na rozpoczynaniu kolejnych słów w zdaniu lub wersie albo kolejnych wersów tą samą literą lub sylabą
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
hiperonimy: figura
-
- aliteracja i rytm; rymy i aliteracje
-
Cichość jest jeszcze pogłębiona delikatną aliteracją nie zmiękczonego i zmiękczonego c: cyprys cicho…
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
– ...W ten zimowy poranek 76-letnia pani Maria N. [...], eskortowana przez milczących, muskularnych mundurowych musiała...
– Piękna aliteracja. Wspaniała.źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004
Także formę wypowiedzi chóru uznał za zbyt skostniałą i by osłabić ich retardacyjny charakter, rozbił pieśni na dialogi Starców, silnie rytmizując je przez powtórzenia i aliteracje.
źródło: NKJP: Małgorzata Leyko: Reżyser masowej wyobraźni: Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aliteracja
aliteracje
D. aliteracji
aliteracji
neut aliteracyj
char C. aliteracji
aliteracjom
B. aliterację
aliteracje
N. aliteracją
aliteracjami
Ms. aliteracji
aliteracjach
W. aliteracjo
aliteracje
-
łac. ad litteram 'do litery, do głoski'