amorek
-
postać małego, nagiego chłopca ze skrzydłami - popularny motyw dekoracyjny w sztuce renesansu, baroku i rokoka
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
sztuki plastyczne -
synonimy: putto
-
- barokowy; pulchny, złoty amorek
- głowa, główka, twarz amorka
-
[...] w oczy rzuca się bardzo bogata zdobiona rama. [...] Wykonana jest z drewna, z centralnie umieszczoną tablicą z głową amorka. Po obu stronach chłopięcej główki rozpostarte są skrzydła.
źródło: NKJP: GOK: Lustro z amorkiem, Gazeta Poznańska, 2003-10-22
[...] niewątpliwym rarytasem dla kolekcjonerów mogła być amfora z brązowionego cynkalu, pochodząca z przełomu wieków z Francji [...], ozdobiona amorkiem i motywem winorośli.
źródło: NKJP: Syrena za 100 zł, Dziennik Polski, 1999-06-07
Trójka dorosłych dzieci tłoczy się na kanapie [...] Filip o rubasznej, uśmiechniętej twarzy, Anusia o urodzie Francuzki i najmłodsza Pia o twarzy amorka.
źródło: NKJP: Maria Nowak: Dom polski i europejski, Gazeta Poznańska, 2002-05-24
W „pogańskim” antyku: malowano, rzeźbiono pełne wdzięku amorki. Miały doskonałe kształty, były podobne do prześlicznych dzieciątek.
źródło: NKJP: Zbigniew Wróbel: Aniołowie w sztuce, Akant, 2006-08
Z ołtarza patrzy Madonna: surowość bizantyjskiej twarzy, geometryczną sztywność szaty i sukienki Dzieciątka łagodzi niespodziewanie aureola z pyzatych barokowych amorków.
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Blisko drogi, Gazeta Wyborcza, 1992-06-09
Ci, którzy byli grzeczni może znajdą pod choinką prezenty (ja byłem i na pewno, jak co roku, dostanę kolejnego amorka).
źródło: NKJP: Nie dyskutujmy z karpiem, Dziennik Polski, 2003-12-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. amorek
amorki
D. amorka
amorków
C. amorkowi
amorkom
B. amorka
amorki
N. amorkiem
amorkami
Ms. amorku
amorkach
W. amorku
amorki
-
Od: Amor , imienia rzymskiego boga miłości przedstawianego jako skrzydlaty chłopiec z łukiem i strzałami.