świecidełko

Drugą jej cechą była [...] namiętność do świecidełek. Mama nosiła zawsze pierścionek z szafirem i brylancikami.

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994

Bo ze świata mogłaby przecież wrócić całkiem odmieniona, na przykład z tymi warkoczykami plecionymi po murzyńsku albo z jakimś świecidełkiem w pępku lub w nosie.

źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008

Mizerne, a często szmaciane postacie cieszą się wciąż dużą popularnością, najgłupsze kolorowe pisemka znikają z kiosków, bo zawsze wydawca zdoła do nich dołączyć jakieś świecidełko albo nagrodę.

źródło: NKJP: Tomasz Domalewski: Co wolno idiocie, Dziennik Polski, 2005-01-14

Sroka ma kilka namiętności w życiu. Gdy zobaczy połyskujące świecidełko, zrobi dużo, żeby znalazło się w jej gnieździe.

źródło: NKJP: Anna Gabińska: Dama rozbójniczka, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-02-03

Ostatecznie sprzedał kolczyki i znikł. Po upływie godziny wyszło na jaw, że świecidełka warte są półtora złotego.

źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002