skłócić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć z kimś konflikt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	- Obawiałem się, że ten system może spowodować konflikty, że na przykład niewybitni skłócą się z wybitnymi. Ale dzisiaj ze zdumieniem stwierdzam, że nie ma kłótni. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Milionerzy z Wyborczej, Polityka nr 2254, 2000
	Widać było, że prawie do końca gracze nie mogli uwierzyć, że zwycięskie partie zlekceważą wyborców i zamiast zawrzeć koalicję, skłócą się w sposób uniemożliwiający współdziałanie. źródło: NKJP: Józef Rąpała: Zarządzanie ryzykiem walutowym, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2006-01-17
	Przedsięwzięcie upadło, a akcjonariusze skłócili się. źródło: NKJP: Edward Augustyn: Ojciec Pio i szemrane towarzystwo (7), Głos Ojca Pio, 2010
	Jego wybujała ambicja, bezkrytycyzm, podejrzliwość doprowadziły do skłócenia się z otoczeniem. źródło: NKJP: (MAN): Straszenie bronią należało do stałych praktyk oskarżonego, Praworządność nr 6-7, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłóciłem się +(e)m się skłócił	skłóciłam się +(e)m się skłóciła	skłóciłom się +(e)m się skłóciło	skłóciliśmy się +(e)śmy się skłócili	skłóciłyśmy się +(e)śmy się skłóciły
2 os.	skłóciłeś się +(e)ś się skłócił	skłóciłaś się +(e)ś się skłóciła	skłóciłoś się +(e)ś się skłóciło	skłóciliście się +(e)ście się skłócili	skłóciłyście się +(e)ście się skłóciły
3 os.	skłócił się	skłóciła się	skłóciło się	skłócili się	skłóciły się

bezosobnik: skłócono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skłóćmy się
2 os.	skłóć się	skłóćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłóciłbym się bym się skłócił	skłóciłabym się bym się skłóciła	skłóciłobym się bym się skłóciło	skłócilibyśmy się byśmy się skłócili	skłóciłybyśmy się byśmy się skłóciły
2 os.	skłóciłbyś się byś się skłócił	skłóciłabyś się byś się skłóciła	skłóciłobyś się byś się skłóciło	skłócilibyście się byście się skłócili	skłóciłybyście się byście się skłóciły
3 os.	skłóciłby się by się skłócił	skłóciłaby się by się skłóciła	skłóciłoby się by się skłóciło	skłóciliby się by się skłócili	skłóciłyby się by się skłóciły

bezosobnik: skłócono by się

bezokolicznik: skłócić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skłóciwszy się

gerundium: skłócenie się

odpowiednik aspektowy: skłócać się

+

skłócić się

+

z KIM

Zob. kłócić się