spanikować - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuć wielki, trudny do opanowania strach, objawiający się nerwowym zachowaniem i brakiem logicznego myślenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Moja nauczycielka od angielskiego spanikowała, że się tnę. źródło: NKJP: Internet
	W ciągu kilku minut z budynku mieli wyjść też klienci. Zrobił się tłok. Ktoś mógł się przewrócić, zasłabnąć, spanikować. źródło: NKJP: (A.Dik): Bomba na pokaz, Nowiny Raciborskie, 2005-04-19
	- Jeśli człowiek jest zagrożony, a nie spanikuje, nie sparaliżuje go strach, to może się obronić, zaskakując tym napastnika. źródło: NKJP: (GOK): Uczy jak się bronić, Gazeta Poznańska, 2002-06-12
	- Gdy pracowałem na basenie, to dwukrotnie dzieci topiły się na płyciźnie. Wystarczy, że się poślizną, wpadną pod wodę, spanikują. źródło: NKJP: Ewa Bilicka: Ratuj spławika, Nowa Trybuna Opolska, 2006
	Kuba przyznał się, że po raz pierwszy wypił alkohol, kiedy był uczniem drugiej klasy szkoły podstawowej [...]. Dla rodziców dziecka to był dramat. Na początku spanikowali. Na szczęście zrozumieli swój błąd i zaczęli współpracować z psychologiem i terapeutami. źródło: NKJP: Mirosław Kowalski: Pijana podstawówka, Gazeta Krakowska, 2003-09-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spanikowałem +(e)m spanikował	spanikowałam +(e)m spanikowała	spanikowałom +(e)m spanikowało	spanikowaliśmy +(e)śmy spanikowali	spanikowałyśmy +(e)śmy spanikowały
2 os.	spanikowałeś +(e)ś spanikował	spanikowałaś +(e)ś spanikowała	spanikowałoś +(e)ś spanikowało	spanikowaliście +(e)ście spanikowali	spanikowałyście +(e)ście spanikowały
3 os.	spanikował	spanikowała	spanikowało	spanikowali	spanikowały

bezosobnik: spanikowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spanikujmy
2 os.	spanikuj	spanikujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spanikowałbym bym spanikował	spanikowałabym bym spanikowała	spanikowałobym bym spanikowało	spanikowalibyśmy byśmy spanikowali	spanikowałybyśmy byśmy spanikowały
2 os.	spanikowałbyś byś spanikował	spanikowałabyś byś spanikowała	spanikowałobyś byś spanikowało	spanikowalibyście byście spanikowali	spanikowałybyście byście spanikowały
3 os.	spanikowałby by spanikował	spanikowałaby by spanikowała	spanikowałoby by spanikowało	spanikowaliby by spanikowali	spanikowałyby by spanikowały

bezosobnik: spanikowano by

bezokolicznik: spanikować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spanikowawszy

gerundium: spanikowanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: panikować

+

spanikować

+

(że ZDANIE)

Od: panika