dialektalny

[...] dialektalna wymowa typu cas (czas), jesce (jeszcze), zaba (żaba) nie występuje [...] w języku ogólnym. W sporze o pochodzenie polskiego języka literackiego jest to argument na rzecz Wielkopolski jako kolebki nie tylko państwowości, lecz i ponaddzielnicowego języka.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

Trudno [...] mówić o jednej gwarze śląskiej - śląski obszar dialektalny jest bardzo zróżnicowany, a odmienne jego gwary nawiązują do sąsiednich obszarów innych dialektów [...].

źródło: NKJP: Lech M. Nijakowski: Domeny symboliczne. Konflikty narodowe i etniczne w wymiarze symbolicznym, 2006

Górale polscy posługują się gwarami małopolskimi (podhalańska i sądecka) i śląskimi. Podział na ww. grupy jest umowny, oparty na niewielkich różnicach w kulturze ludowej i równie niewielkich różnicach dialektalnych.

źródło: NKJP: Internet

A przecież Wenetowie to silna grupa kulturowa i dialektalna, tak silna, że chwilami optująca za autonomią etniczną, wołając - z okazji najnowszego spisu powszechnego - ogromnym plakatem na murze naszego domu: „Weneci! Dlaczego chcą zrobić z was Włochów?!”.

źródło: NKJP: Eugeniusz Kabatc: Vinum sacrum et profanum: wino w kulturze, wino w naturze, wino na naszym stole, 2003