odkłonić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

ukłonić się w odpowiedzi na czyjś ukłon

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	[...] ukłonił się jakiejś pani w przygminnym ogrodzie, w kolorowej sukience i pod kolorowym parasolem, z książką na kolanach, i ta mu się z uśmiechem odkłoniła. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	Pan Joachim westchnął ciężko i wchodząc do ciemnej, brudnej klatki schodowej, odkłonił się automatycznie sąsiadowi. źródło: NKJP: Paweł Huelle: Fragmenty powstającej powieści „Piękna Gretchen”, Gazeta Wyborcza, 1997-05-09
	Ukłoniłem się im z radością. Ale młoda pani nie odkłoniła mi się i odwróciła się z bardzo chłodną miną. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977
	Kiedy nie odkłoni się nam szef, możemy myśleć, że jest na nas wściekły. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Wypalenie zawodowe. Jak pokonać hydrę zniechęcenia, Polityka, 2009-08-26
	Owszem, czasami pozna kogoś jeszcze na ulicy, ale jeśli nawet łaskawie się odkłoni, to robi to z taką niechęcią, jakby miał właśnie w ustach pół litra soku cytrynowego. źródło: NKJP: HEKSA: Tomczykiewicz Tomasz – kowboj z Pszczyny, Dziennik Zachodni, 2003-03-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkłoniłem się +(e)m się odkłonił	odkłoniłam się +(e)m się odkłoniła	odkłoniłom się +(e)m się odkłoniło	odkłoniliśmy się +(e)śmy się odkłonili	odkłoniłyśmy się +(e)śmy się odkłoniły
2 os.	odkłoniłeś się +(e)ś się odkłonił	odkłoniłaś się +(e)ś się odkłoniła	odkłoniłoś się +(e)ś się odkłoniło	odkłoniliście się +(e)ście się odkłonili	odkłoniłyście się +(e)ście się odkłoniły
3 os.	odkłonił się	odkłoniła się	odkłoniło się	odkłonili się	odkłoniły się

bezosobnik: odkłoniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odkłońmy się
2 os.	odkłoń się	odkłońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odkłoniłbym się bym się odkłonił	odkłoniłabym się bym się odkłoniła	odkłoniłobym się bym się odkłoniło	odkłonilibyśmy się byśmy się odkłonili	odkłoniłybyśmy się byśmy się odkłoniły
2 os.	odkłoniłbyś się byś się odkłonił	odkłoniłabyś się byś się odkłoniła	odkłoniłobyś się byś się odkłoniło	odkłonilibyście się byście się odkłonili	odkłoniłybyście się byście się odkłoniły
3 os.	odkłoniłby się by się odkłonił	odkłoniłaby się by się odkłoniła	odkłoniłoby się by się odkłoniło	odkłoniliby się by się odkłonili	odkłoniłyby się by się odkłoniły

bezosobnik: odkłoniono by się

bezokolicznik: odkłonić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odkłoniwszy się

gerundium: odkłonienie się

odpowiednik aspektowy: odkłaniać się

+

odkłonić się

+

(KOMU)

Zob. kłonić