basta

  • książk.  używane w celu oznajmienia, że ktoś powinien przestać coś robić lub mówić, gdyż to, co się powiedziało nie podlega dalszej dyskusji
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Wiedziałem, że nie opuszczę księcia, który - choć sam ostrzegał mnie niedawno przed watażką - odważył się powiedzieć mu basta!

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

    Powiada robaczek: „I dziadek, i babka, I ojciec, i matka jadali wciąż jabłka, A ja już nie mogę! Już dosyć! Już basta! [...].

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Sto bajek, 1958

    Skrupulatni gminni skarbnicy podliczają, że Teatr Ewy Demarczyk (TED) dał w ciągu ostatnich lat zaledwie 12 przedstawień. Prezydent mówi - basta, i proponuje połączenie z Teatrem Ludowym.

    źródło: NKJP: Robert Migdał: Czarny Anioł już tu nie wróci, Dziennik Zachodni, 2010-11-05

    Może to i dobrze, ale to nie powód, by wyciągać od kibiców coraz więcej pieniędzy. Któregoś dnia powiedzą: basta! Nawet nie trzeba zgadywać, kto na tym straci.

    źródło: NKJP: Praga coraz mniej przychylna, Dziennik Polski, 2002-07-23

  • część mowy: wykrzyknik

  • wł.

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
FRAZEOLOGIZMY:
Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2019