chwalca
-
osoba, która wychwala kogoś lub coś w sposób bezkrytyczny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Nie jestem bynajmniej chwalcą przeszłości. Wówczas, kiedy system zachodni zapewniał Europejczykom ład, porządek i bezpieczeństwo — uprawiano powszechnie wyzysk, a służba zdrowia i inne służby społeczne nie istniały.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Arystokratyzm wyraził się w twórczości: niechętny nowym greckim demokracjom, związany z rodami szlacheckimi, był ich chwalcą i chwalcą minionych czasów.
źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973
Więc może ja już nie będę publicystą niezależnym, nie będę na siłę chwalił prezydenta ani premiera. Chwalców mają dość, aczkolwiek ciągle im mało [...].
źródło: NKJP: Daniel Passent: Pociąg do niezależności, Polityka, 2006-09-23
Zakaz druku, nieistnienie, pisarski niebyt w kraju. Tego się obawiałem najbardziej. Przyznaję: być może to próżność, potrzeba wielbicieli, chwalców.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Kronika kulturalna, Kultura nr 5, 1989
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chwalca
chwalcy
ndepr chwalce
depr D. chwalcy
chwalców
C. chwalcy
chwalcom
B. chwalcę
chwalców
N. chwalcą
chwalcami
Ms. chwalcy
chwalcach
W. chwalco
chwalcy
ndepr chwalce
depr