chwalca

  • osoba, która wychwala kogoś lub coś w sposób bezkrytyczny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Nie jestem bynajmniej chwalcą przeszłości. Wówczas, kiedy system zachodni zapewniał Europejczykom ład, porządek i bezpieczeństwo — uprawiano powszechnie wyzysk, a służba zdrowia i inne służby społeczne nie istniały.

    źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997

    Arystokratyzm wyraził się w twórczości: niechętny nowym greckim demokracjom, związany z rodami szlacheckimi, był ich chwalcą i chwalcą minionych czasów.

    źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973

    Więc może ja już nie będę publicystą niezależnym, nie będę na siłę chwalił prezydenta ani premiera. Chwalców mają dość, aczkolwiek ciągle im mało [...].

    źródło: NKJP: Daniel Passent: Pociąg do niezależności, Polityka, 2006-09-23

    Zakaz druku, nieistnienie, pisarski niebyt w kraju. Tego się obawiałem najbardziej. Przyznaję: być może to próżność, potrzeba wielbicieli, chwalców.

    źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Kronika kulturalna, Kultura nr 5, 1989

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. chwalca
    chwalcy
    ndepr
    chwalce
    depr
    D. chwalcy
    chwalców
    C. chwalcy
    chwalcom
    B. chwalcę
    chwalców
    N. chwalcą
    chwalcami
    Ms. chwalcy
    chwalcach
    W. chwalco
    chwalcy
    ndepr
    chwalce
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 06.08.2018