przeorać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przeorzę kwestion. przeoram	przeorzemy kwestion. przeoramy
2 os.	przeorzesz kwestion. przeorasz	przeorzecie kwestion. przeoracie
3 os.	przeorze kwestion. przeora	przeorzą kwestion. przeorają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeorałem +(e)m przeorał	przeorałam +(e)m przeorała	przeorałom +(e)m przeorało	przeoraliśmy +(e)śmy przeorali	przeorałyśmy +(e)śmy przeorały
2 os.	przeorałeś +(e)ś przeorał	przeorałaś +(e)ś przeorała	przeorałoś +(e)ś przeorało	przeoraliście +(e)ście przeorali	przeorałyście +(e)ście przeorały
3 os.	przeorał	przeorała	przeorało	przeorali	przeorały

bezosobnik: przeorano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przeorzmy kwestion. przeorajmy kwestion. przeórzmy
2 os.	przeorz kwestion. przeoraj kwestion. przeórz	przeorzcie kwestion. przeorajcie kwestion. przeórzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeorałbym bym przeorał	przeorałabym bym przeorała	przeorałobym bym przeorało	przeoralibyśmy byśmy przeorali	przeorałybyśmy byśmy przeorały
2 os.	przeorałbyś byś przeorał	przeorałabyś byś przeorała	przeorałobyś byś przeorało	przeoralibyście byście przeorali	przeorałybyście byście przeorały
3 os.	przeorałby by przeorał	przeorałaby by przeorała	przeorałoby by przeorało	przeoraliby by przeorali	przeorałyby by przeorały

bezosobnik: przeorano by

bezokolicznik: przeorać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

przeorawszy

gerundium: przeoranie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przeorany

odpowiednik aspektowy: przeorywać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

przeorać

+

CO

Zob. orać