powaga - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.b

cecha kogoś lub czegoś cieszącego się powszechnym uznaniem i szacunkiem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	synonimy:	autorytet
	hiperonimy:	znaczenie

powaga firmy, instytucji, izby, komisji, Kościoła, państwa, parlamentu, rady, rządu, sądu, sejmu, senatu, władzy, wymiaru sprawiedliwości; funkcji, stanowiska, urzędu; autorytetu, munduru, prawa, rzeczy osądzonej; miejsca
powaga i autorytet, powaga i ranga
obraza powagi
odpowiedni do powagi
powaga wymaga czegoś
bronić, strzec powagi
ubliżać, uchybić/uchybiać, urągać, uwłaczać; uwłaczający powadze
naruszyć/naruszać, obniżyć/obniżać powagę
nie przystawać do powagi
dbać o powagę; godzić w powagę
nie licować z powagą

	Sędzia powinien w służbie i poza służbą strzec powagi stanowiska sędziego i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego [...]. źródło: NKJP: Dz.U. z 2001r. Nr 98, poz. 1070
	Autorytet i powaga ojca były podkreślane na każdym kroku i uzewnętrzniały się w różnych obyczajach rodzinnych. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005
	[...] protest adwokata ubliża powadze sądu i [...] jeśli raz jeszcze zostanie zgłoszony, to sąd nałoży na adwokata karę pieniężną i wyrzuci go z sali rozpraw. źródło: NKJP: Sąd nad sądem, Dziennik Polski, 2001-12-01
	Przykro mi, panie marszałku, że państwo chwytacie się takich metod. [...] One naprawdę nie licują z powagą Sejmu. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.02.2003

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

+

powaga

+

KOGO/CZEGO

Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego poważać ; zob. ważyć