-
2.
książk. cecha człowieka, który łatwo wymyśla nowe sposoby osiągnięcia jakiś celów lub rozwiązania jakichś problemów -
[koncept]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: inwencja
kreatywność
pomysłowość
-
Nienaturalnie ożywiony, włączył się energicznie do rozmowy. Błyszczał. Widział spojrzenia, jakimi podziwiała jego odezwania matka. Musiał przyznać, że temu siwemu Tadziowi też nie brakowało konceptu.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
Toteż w godzinie rozwoju - między czwartą a piątą po południu - pan nasz okazywał szczególną żywość i koncept. Przyjmował korowody planistów, ekonomistów, finansistów, rozmawiał, pytał, zachęcał i chwalił.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005
Austriacki zespół miał jeszcze kilka innych okazji strzeleckich, czyli odwrotnie od wiślaków. Ci bowiem czynili nawet sporo wiatru, ale zapał i koncept kończyły się zazwyczaj na linii pola karnego przeciwników.
źródło: NKJP: (BAT): Do pola karnego, Gazeta Krakowska, 2002-02-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koncept
koncepty
D. konceptu
konceptów
C. konceptowi
konceptom
B. koncept
koncepty
N. konceptem
konceptami
Ms. koncepcie
konceptach
W. koncepcie
koncepty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
niem. Konzept
z łac. conceptus ' ujęcie, pojęcie, zbiór'