-
1.
ozdobiona rysunkami bądź wycinankami kartka papieru zawierająca życzenia, dawana dorosłym przez dzieci lub jako prezent w szczególnych okolicznościach -
[la-urka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
sztuki plastyczne -
- piękna laurka
- wręczyć komuś laurkę; malować; przygotowywać, wykonać laurki
-
Redakcja dostała wiele sympatycznych prezentów, wśród których najbardziej wzruszająca była laurka wykonana przez Madzię.
źródło: NKJP: Sąsiadka, Redakcja: Huczne urodziny, Tygodnik Podhalański, 2000
Mąż robi zakupy, sprząta i gotuje, a ja działam. Moja córka na Dzień Matki nie mnie, ale właśnie jemu przynosi laurki.
źródło: NKJP: Magdalena Papuzińska, Dominika Wielowieyska: Wychodzimy przed orkiestrę, Gazeta Wyborcza, 1992-08-27
Położna zrobiła nam zdjęcie, które zostało wklejone do specjalnej laurki z gratulacjami (...) całość przypieczętowana odciskiem stópki naszego Piotrusia.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Rodzić po ludzku, Gazeta Wyborcza, 1994-12-22
Miło było. Te dwa słowa znalazły się na laurce, jaką pracownicy Teatru im. J. Słowackiego wręczyli Wiktorowi Herzigowi, zastępcy dyrektora tej sceny [...].
źródło: NKJP: (wjur): Miło było…, Gazeta Krakowska, 2005-09-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. laurka
laurki
D. laurki
laurek
C. laurce
laurkom
B. laurkę
laurki
N. laurką
laurkami
Ms. laurce
laurkach
W. laurko
laurki
-
Zdrobnienie od laura zaświadczonego w tym samym znaczeniu w SW (Sław)