drwiący
-
wyrażający drwinę z jakiejś osoby
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- drwiący głos, śmiech, ton, uśmiech, uśmieszek; drwiąca mina, uwaga; drwiące spojrzenie
- lekko drwiący
-
Traszka obserwował go z drwiącym uśmiechem.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Ogrodnik ciągle się wahał, ale drwiąca mina wiedźmy sprowokowała go do próby.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
– No i co, panno Anielo? – usłyszała drwiący głos. – Bardzo panią zgorszyłem?
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. drwiący
drwiący
drwiący
drwiące
drwiąca
D. drwiącego
drwiącego
drwiącego
drwiącego
drwiącej
C. drwiącemu
drwiącemu
drwiącemu
drwiącemu
drwiącej
B. drwiącego
drwiącego
drwiący
drwiące
drwiącą
N. drwiącym
drwiącym
drwiącym
drwiącym
drwiącą
Ms. drwiącym
drwiącym
drwiącym
drwiącym
drwiącej
W. drwiący
drwiący
drwiący
drwiące
drwiąca
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. drwiący
drwiący
drwiące
drwiące
D. drwiących
drwiących
drwiących
drwiących
C. drwiącym
drwiącym
drwiącym
drwiącym
B. drwiących
drwiących
drwiących
drwiące
N. drwiącymi
drwiącymi
drwiącymi
drwiącymi
Ms. drwiących
drwiących
drwiących
drwiących
W. drwiący
drwiący
drwiące
drwiące
-
Zob. drwić