-
1.
mały kawałek żarzącego się węgla - substancji -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Energia
źródła energii -
- oczy jak (żarzące się) węgliki
-
Przypadł z papierosem w ustach do rusztu, by od węglika przypalić [...].
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Na dno dołka sypiemy cienką warstwę popiołu z ogniska (ok. 10 cm), na to ok. 20-centymetrową warstwę gorących, ale nie dymiących węglików, później znów trochę popiołu i wreszcie cienką warstwę ziemi.
źródło: NKJP: Tomasz Chludziński: Traperskie porady (3), Gazeta Wyborcza, 1993-02-19
Aby wzniecić ogień, zapalić wysuszoną hubę - człowiek musiał krzesać iskry, uderzając krzemieniem o krzemień czasem przez kilka godzin. Gdy tego nie umiał - szedł do innych po rozżarzone węgliki lub tlące się drzazgi.
źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Wystawy, Gazeta Wyborcza, 1997-10-10
Najpiękniejszym momentem było zasypywanie kadzidłem specjalnej czary wypełnionej żarzącymi się węglikami.
źródło: NKJP: Lech Andrzej: Biskup namaścił, Gazeta Wrocławska, 2003-05-06
W poniedziałek gospodarze polewali pola wodą święconą z węglikami.
źródło: NKJP: Ewa Kropiowska: Polskie Święta, Gazeta Krakowska, 2007-04-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. węglik
węgliki
D. węglika
węglików
C. węglikowi
węglikom
B. węglik
węgliki
N. węglikiem
węglikami
Ms. węgliku
węglikach
W. węgliku
węgliki
-
Zob. węgiel