-
1.
osoba, która zajmuje się sprzedażą, rozwożeniem i znoszeniem węgla - substancji -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
osoby związane z przemysłem -
Pod bramą domu stał wózek z pomidorami i zieleniną, jezdnią nadciągał osiołek obładowany koszami brzoskwiń, dalej węglarz pchał taczkę z czarnymi bryłami połyskującymi w słońcu i smolakami na podpałkę, które skrzyły się żywicą.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
Nie było wtedy taksówek, a dorożek mało, więc zajechali pod kamienicę na Krupniczej wozem węglarza [...].
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Co roku emeryci korzystający z pieców węglowych zamawiają kolejną dostawę węgla. Zwykle robią to u tego samego węglarza.
źródło: NKJP: Ryszard Parka: Oszczędny jak emeryt, Trybuna Śląska, 2003-05-17
Węglarz to człowiek [...] zajmujący się handlem węgla. W moim Poznaniu był to widok powszechny, gdzie węglarze rozwozili węgiel i wnosili do piwnicy.
źródło: NKJP: Internet
Dzień w składzie opału rozpoczyna się czasem jeszcze przed świtem. Węglarze pracują we dwóch, czasem we trzech.
źródło: Internet: krakow.gazeta.pl/
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. węglarz
węglarze
ndepr węglarze
depr D. węglarza
węglarzów
węglarzy
C. węglarzowi
węglarzom
B. węglarza
węglarzów
węglarzy
N. węglarzem
węglarzami
Ms. węglarzu
węglarzach
W. węglarzu
węglarze
ndepr węglarze
depr -
Zob. węgiel