-
1.b
to, co wywołuje czyjś smutek - stan psychiczny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- codzienne, dawne, drobne, ludzkie, małe smutki
- smutki codzienności, świata, życia; nastolatków
- smutki i dramaty, smutki i kłopoty, smutki i problemy, smutki i radości, smutki i zmartwienia, smutki i żale
- powód, przyczyna smutków
- lekarstwo, recepta na smutki
- dzielić się smutkami
- żyć bez smutków
- radzić sobie ze smutkami
- zapomnieć; opowiadać o smutkach
-
Dziecko przytula się, głaszcze i w swoim własnym języku opowiada o smutkach. Wtedy terapeuta też mówi do psa. Opowiada zwierzęciu, jak radzić sobie z tymi problemami.
źródło: NKJP: Łukasz Klimaniec: Kiara, Kazan i Katia, Dziennik Zachodni, 2005-07-13
Żyłem dalej, tak jak ostatnio w Twierdzy, osaczony domowymi smutkami, ale teraz wchłaniać je musiałem razem z ciężką aurą, którą wydzielało mgliste i zaczadzone tutejsze powietrze.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Akceptacja uczuć dziecka wymaga czasu, zrozumienia go i jego potrzeb. Jego małe smutki wydają się być dla nas dorosłych błahostkami, a dla niego stanowią poważny problem.
źródło: NKJP: Jolanta Tęcza-Ćwierz: Inteligentne emocje, Dziennik Polski, 2006-11-28
Pary, które doczekały złotych godów, są świadkami tego, że jeśli przyrzekało się przed ołtarzem przyjąć smutki i radości, jakie niesie wspólne życie, to przy pomocy Bożej możliwe jest przeżycie razem całego życia.
źródło: NKJP: Barbara Stasik: Jubileusz małżeński, Gazeta Poznańska, 2003-10-23
Jedynym moim smutkiem jest to, że mieszkam za granicą tylko z mężem, bez najbliższej i tej dalszej rodziny [...].
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. smutek
smutki
D. smutku
smutków
C. smutkowi
smutkom
B. smutek
smutki
N. smutkiem
smutkami
Ms. smutku
smutkach
W. smutku
smutki
Inne uwagi
Zwykle lm
-
Zob. smucić
Postać fonetyczna z samogłoską -u- wskazuje na wpływ st.czes. smutek ‘smutek’.
Por. smętek.