deprawator
-
książk. osoba, która swoim działaniem sprawia, że ktoś przestaje przestrzegać norm moralnych i społecznych, które dotąd uznawał
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: demoralizator
-
Zdeprawowani chłopcy po dojściu do dojrzałości sami niejednokrotnie stają się deprawatorami młodszych.
źródło: NKJP: Stanisław Podemski: Groźni niepoprawni, Polityka nr 2440, 2004-02-21
Ten żyjący na przełomie III i II w. przed Chr. pisarz i mąż stanu, uznawany za wzór starożytnej cnoty, uważał Greków za demoralizatorów i deprawatorów społeczeństwa.
źródło: NKJP: Aleksander W. Mikołajczak: Przyszywani Rzymianie, Gazeta Poznańska, 2003-06-21
Konflikt między bezbożnym (zdaniem wyznawców Allacha) światem Zachodu a wyznawcami islamu może narastać, gdyż patrzą oni na nas jako na deprawatorów i ludzi żyjących niezgodnie z zasadami wiary, którą wyznają.
źródło: NKJP: Stefan: Na marginesie, Gazeta Radomszczańska, 2009-09-30
I chociaż szwajcarscy rodzice zareagowali natychmiast, jednak ich opór wkroczył na salony sądów, debat, petycji i rozpatrywany jest od dwóch lat, a tymczasem deprawacja się szerzy, deprawatorzy działają legalnie, odzierając kolejne ofiary z niewinności, wrażliwości na piękno i dobro, zabierając im przedwcześnie dzieciństwo.
źródło: Internet: katolickie.media.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. deprawator
deprawatorzy
ndepr deprawatory
depr D. deprawatora
deprawatorów
C. deprawatorowi
deprawatorom
B. deprawatora
deprawatorów
N. deprawatorem
deprawatorami
Ms. deprawatorze
deprawatorach
W. deprawatorze
deprawatorzy
ndepr deprawatory
depr -
+ deprawator + (KOGO) -
łac. dēprāvātor 'ten, kto namawia do złego, szkodnik'