niewidzialny

Zachariasz, nie mogąc się oprzeć, pociągnął dziewczynę delikatnie za brzeg sukni. Ta obejrzała się przez ramię, wzruszyła ramionami i poszła dalej. - Naprawdę jesteśmy niewidzialni - szepnął w chwilę później.

źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

Potem Misia dotykała językiem żółtego drutu i czuła delikatne mrowienie - to wydobywały się z baterii resztki niewidzialnej energii elektrycznej.

źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

Ale za chwilę znów rymsnął w błoto - to niewidzialna Karolcia chwyciła go za nogę, tak że stracił równowagę.

źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

Objął Ingę ramieniem i długo patrzyli na wsporniki katedry, mgła ucinała je od połowy i sprawiało to wrażenie, jak gdyby katedra była zawieszona w powietrzu, jak gdyby coś niewidzialnego podtrzymywało ją od góry za szpiczastą wieżyczkę i miało za chwilę osadzić na ziemi.

źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 2001

Co jeszcze potrafi? - Może, gdy zechce, stać się niewidzialny.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996