-
2.
przest. formacja wojskowa, która posługuje się w swoich działaniach statkami powietrznymi -
[aeronautyka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport powietrzny -
synonimy: lotnictwo
-
- wojskowa aeronautyka
- oficer, podporucznik aeronautyki
-
W Legionowie pracował na różnych stanowiskach do marca 1937, m.in. był pracownikiem biura konstrukcyjnego i dowódcą kompanii balonów obserwacyjnych w 2 Batalionie Balonowym. 5 marca 1934 awansował na stopień kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 21 lokatą w korpusie oficerów aeronautyki.
źródło: NKJP: Internet
W tym samym dokumencie figuruje jako Józef III Baran w odróżnieniu od kapitana artylerii Józefa II Barana, ur. 04.03.1899 r. i podporucznika aeronautyki Józefa I Barana, ur. 16 lutego 1906 r.
źródło: NKJP: Internet
Zadowolenie i pewność siebie biły także z korespondencji szefów polskiej wojskowej aeronautyki. „Przekonani jesteśmy, że Francja zdecyduje się co najmniej na zakup patentów” - pisał w styczniu 1932 r. jeden z nich, płk inż. Henryk Abczyński, [...]
źródło: NKJP: Wojciech Mazur: Myśliwce na sprzedaż, Polityka, 2009-02-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aeronautyka
aeronautyki
D. aeronautyki
aeronautyk
C. aeronautyce
aeronautykom
B. aeronautykę
aeronautyki
N. aeronautyką
aeronautykami
Ms. aeronautyce
aeronautykach
W. aeronautyko
aeronautyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. aeronautics
niem. Aeronautik
z fr. aéronautique
gr. aēr 'powietrze' + gr. nautikós 'okrętowy, żeglarski'