-
1.b
trucizna otrzymywana z soku korzenia cykuty - rośliny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
hiperonimy: trucizna
-
- kielich cykuty
- wypić cykutę
-
Kleopatra-Rachela spogląda bez drżenia, jak kolejny niewolnik skręca się w śmiertelnych skurczach po wypiciu cykuty.
źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1994-03-09
Marek usiadł na materacu obok niej, opierając się o poduszki. Podał jej kubek.
- To nie cykuta, nie bój się - powiedział.źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Nie udało się to Sokratesowi, którego [...] niewyparzony język i nieustraszona ironia budziły niechęć ateńskich mieszczan. Sokrates został zmuszony do wypicia cykuty.
źródło: NKJP: Z życia heter, Cosmopolitan, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cykuta
cykuty
D. cykuty
cykut
C. cykucie
cykutom
B. cykutę
cykuty
N. cykutą
cykutami
Ms. cykucie
cykutach
W. cykuto
cykuty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. cicūta