odrzeknąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzekłem się +(e)m się odrzekł	odrzekłam się +(e)m się odrzekła	odrzekłom się +(e)m się odrzekło	odrzekliśmy się +(e)śmy się odrzekli	odrzekłyśmy się +(e)śmy się odrzekły
2 os.	odrzekłeś się +(e)ś się odrzekł	odrzekłaś się +(e)ś się odrzekła	odrzekłoś się +(e)ś się odrzekło	odrzekliście się +(e)ście się odrzekli	odrzekłyście się +(e)ście się odrzekły
3 os.	odrzekł się	odrzekła się	odrzekło się	odrzekli się	odrzekły się

bezosobnik: odrzeknięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrzeknijmy się
2 os.	odrzeknij się	odrzeknijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzekłbym się bym się odrzekł	odrzekłabym się bym się odrzekła	odrzekłobym się bym się odrzekło	odrzeklibyśmy się byśmy się odrzekli	odrzekłybyśmy się byśmy się odrzekły
2 os.	odrzekłbyś się byś się odrzekł	odrzekłabyś się byś się odrzekła	odrzekłobyś się byś się odrzekło	odrzeklibyście się byście się odrzekli	odrzekłybyście się byście się odrzekły
3 os.	odrzekłby się by się odrzekł	odrzekłaby się by się odrzekła	odrzekłoby się by się odrzekło	odrzekliby się by się odrzekli	odrzekłyby się by się odrzekły

bezosobnik: odrzeknięto by się

bezokolicznik: odrzeknąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odrzekłszy się

gerundium: odrzeknięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odrzekać się

	+	odrzeknąć się	+	od KOGO/CZEGO
	+	odrzeknąć się	+	KOGO/CZEGO

Zob. rzec