-
1.
najwyższy rangą urzędnik w dawnych państwach islamskich Bliskiego Wschodu pełniący obowiązki kanclerza na dworach kalifów i sułtanów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- wielki wezyr; wezyr turecki
- wezyr Ali Pasza, Kara Mustafa
- wezyr sułtana; Imperium Ottomańskiego
- chorągiew, koń, namiot, szabla wezyra
-
Osobną serię stanowią opowiadania o kalifie Harunie ar-Raszidzie, jego wezyrze Dżafarze Barmakidzie i mieczniku Masrurze.
źródło: NKJP: Internet
Na czele powstańczej rady stanął mułła Bagautdin Mohammedow z Kizlaru, który niezwłocznie ogłosił się szejkiem. Jego wezyrem został Siradżuddin Ramazanow, Awar z Gunibu.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Pamiętał gołębie i kałuże na Kanoniczej. A potem te niesłychane, orientalne skarby: namiot wezyra, końskie czapraki, zbroje, jatagany, łuki, tarcze, ozdobne szkatuły, rubiny, szmaragdy, topazy, długie suknie.
źródło: NKJP: Paweł Huelle: Ostatnia Wieczerza, 2007
[...] władzę uchwycił w ręce triumwirat, do którego należeli minister spraw wewnętrznych, później wielki wezyr Talaat, oraz dwaj oficerowie, minister wojny Enwer i minister marynarki Dżemal.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
Bardzo często wielkimi wezyrami na dworze sułtana byli Albańczycy.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wezyr
wezyrowie
ndepr wezyry
depr D. wezyra
wezyrów
C. wezyrowi
wezyrom
B. wezyra
wezyrów
N. wezyrem
wezyrami
Ms. wezyrze
wezyrach
W. wezyrze
wezyrowie
ndepr wezyry
depr -
+ wezyr + KOGO -
tur. vezir
z ar. wazīr 'minister'
< śr.-pers. wicīr 'decyzja; podejmujący decyzję, rozstrzygający'