-
1.
książk. krew ludzka -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
Na twarzy i piersi detektywa zasychała śluzowata posoka z powoli zasklepiającego się otworu w głowie.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
Trysnęła czarna krew, głowa opadła na ramię, zwisła, trzymając się chyba tylko na skrawku skóry. A bezgłowy rycerz szedł dalej, wymachując mieczem i chlapiąc dokoła posoką.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Głowa dzielnej wojowniczki opadła na moją pierś, zalewając ją płynącymi spomiędzy włosów strugami posoki.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Ciało właścicielki motelu [...] zostało zmiażdżone. [...] Na lepkim od posoki dywaniku leżał brązowy prostokątny przedmiot.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. posoka
posoki
D. posoki
posok
C. posoce
posokom
B. posokę
posoki
N. posoką
posokami
Ms. posoce
posokach
W. posoko
posoki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
płn. psł. *posoka 'to, co wypływa, wycieka: sok z drzewa, krew z rany'
Forma słowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *posočiti 'puścić soki, zacząć wypływać, wyciekać', który od psł. *sočiti 'puszczać sok, kapać', czasownika odrzeczownikowego, wywodzącego się od psł. *sokъ 'sok' (Bor); zob. sok