cyrylica

  • alfabet oparty na dużych literach pisma greckiego, używany w tekstach spisanych w języku staro-cerkiewno-słowiańskim oraz językach południowo- i wschodniosłowiańskich
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    pisanie

  • hiperonimy:  alfabet
    • rosyjska cyrylica
    • napis cyrylicą
    • napisać, pisać, wypisać cyrylicą
  • Łemkowie przekonują, że pisane cyrylicą tablice przy drogach mogą pomóc w promocji turystycznej regionu.

    źródło: NKJP: Halina Gajda: Łemkowie chcą tablic z cyrylicą, Gazeta Krakowska, 2008-01-26

    Bachmiński był postacią z pogranicza, związany emocjonalnie zarówno z ukraińską, jak i polską kulturą. Swoje wyroby adresował do odbiorców obu nacji, podpisując się cyrylicą bądź alfabetem łacińskim.

    źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974

    [...] wielkie przekłady tuwimowskie sprawiły, że w kilka lat później zacząłem uczyć się cyrylicy i czytać Puszkina w oryginale.

    źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cyrylica
    cyrylice
    D. cyrylicy
    cyrylic
    C. cyrylicy
    cyrylicom
    B. cyrylicę
    cyrylice
    N. cyrylicą
    cyrylicami
    Ms. cyrylicy
    cyrylicach
    W. cyrylico
    cyrylice

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Nazwa utworzona od imienia św. Cyryla-Konstantego (ok. 827-869r.), jednego z braci sołuńskich, misjonarza, świętego Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej.

CHRONOLOGIZACJA:
1823, J. Lelewel, "Bibljograficznyeh ksiag dwoje...", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 26.09.2016