-
1.
książk. postawa właściwa komuś, kto w swoich działaniach opiera się na rozsądku i myśleniu logicznym, a nie na emocjach -
Ms. lp wymawiany: [racjonaliźmie] lub [racjonalizmie].
-
[racjonalism] lub [racjonalizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
antonimy: irracjonalizm
-
- racjonalizm i irracjonalizm, racjonalizm i pragmatyzm; logika i racjonalizm
-
Jest Pan zwolennikiem racjonalizmu czy może wierzy Pan w cuda?
źródło: NKJP: Monika Frenkiel: Cuda nie są dla wierzących, Gazeta Krakowska, 2006-04-05
Należę do niedowiarków, sceptyków, rzadko wpadam w euforię [...]. Pamiętam, jak wyproszono mnie z seansu spirytystycznego, twierdząc, że mój racjonalizm i chłód w ocenie wydarzeń przeszkadzają medium w kontakcie z zaświatami.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 2002-12-27
Cechował go skrajny racjonalizm: wszystko kazał sobie tłumaczyć do pierwszej przyczyny i z wszystkiego wyciągał ostateczne konsekwencje [...].
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998
Większości wojen można byłoby uniknąć, gdyby ludzie kierowali się tylko racjonalizmem, a nie wydumanymi ideologiami.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. racjonalizm
racjonalizmy
D. racjonalizmu
racjonalizmów
C. racjonalizmowi
racjonalizmom
B. racjonalizm
racjonalizmy
N. racjonalizmem
racjonalizmami
Ms. racjonalizmie
racjonalizmach
W. racjonalizmie
racjonalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. rationalism
niem. Rationalismus
ros. racionalízm
z fr. rationalisme
od: łac. ratiōnālis 'rozsądny'