zadzwoniło w uszach komuś
-
ktoś usłyszał dźwięk, którego w rzeczywistości nie było lub pogłos dźwięku, który już przeminął
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
Pozbierałem się z podłogi i też przyjąłem pozycję. Wiedziałem, że nie mogę [...] spodziewać się komend „Gotowi!” i „Boks!”, więc nie dałem się zaskoczyć, kiedy spojrzał w okolice mojego krocza: opuściłem skrzyżowane ręce do bloku – i oberwałem lewym hakiem w ucho, aż mi zadzwoniło w uszach.
źródło: NKJP: Matthew Woodring Stover: Ostrze Tyshalle’a, część 1, Esensja, 2009-10-12
Gdy słoneczna tarcza dotknęła krawędzi świata, pałac Rysa eksplodował i zmienił się w biały pył tuż przed wielkim, klęczącym obserwatorem. Od huku, który zaraz potem nastąpił, Rachel aż zadzwoniło w uszach.
źródło: NKJP: Alan Campbell: Bóg Zegarów, Esensja, 2009-10-12
[...] da mu takiego kuksańca, że zadzwoni mu w uszach.
źródło: Internet: www.litmir.me
W końcu z tryumfalnym „ha!” wyjął z torby na brzuchu metalowy krążek, ze szczęknięciem rozciągnął go w tubę i ryknął przez nią jeszcze potężniej [...]. Rodzeństwu zadzwoniło w uszach, z pobliskich sosen posypały się igły, a dzięcioł w szoku spadł z pnia, wbijając się dziobem w leśną ściółkę.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
-
typ frazy: fraza zdaniowa
dk, odmienny: zadzwoniłoodpowiednik aspektowy: dzwoni w uszach komuś