welon

Pomagam Joannie odpiąć welon i odstępuję krok do tyłu. Biały obłok tiulu spływa prosto na mnie, mimowiednie, odruchowo odtrącam go prosto w wyciągnięte ręce Zuzanny.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Na deser, pod sam koniec pokazu, na scenie pojawiła się panna młoda w bardzo krótkich białych szortach i bardzo długim welonie.

źródło: NKJP: Anna Gąsiorowska: Oscary pięknej Anety, Gazeta Wyborcza, 1992-11-10

[...] na mnie ten garnitur jak na kołku wisi, choć i ona mogłaby mieć dłuższy welon i
jakieś upięcie ładniejsze na głowie [...].

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski, Widnokrąg, 1996

Magda, 23-letnia panna młoda, miała na sobie śnieżnobiałą suknię i welon.

źródło: NKJP: Cezary Kubaszewski, Kto oblał farbą pannę młodą?, 2003

Odkąd wszedł w życie konkordat, nie musimy już kupować osobnych strojów do kościoła i urzędu. Na pełną galę można więc pozwolić sobie już w Urzędzie Stanu Cywilnego. Coraz częściej widuje się tam kobiety w białych sukniach, a nawet welonach.

źródło: NKJP: Uroczyście i na zawsze, Wieczór Wybrzeża, 2000-06-24