Siedziałam długo na ławce, z nieczynną fontanną przed nosem, z welonami spalin za sobą i wciąż szukałam rozwiązania.
źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
Wieczór na Alei Olch był mroźny i zasnuty welonami mgieł. Od południa wiał przenikliwy wiatr.
źródło: Internet: fantastyka.pl
Siódmego dnia ranek był biały, mglisty, cichy. Słońce wyglądało zza mlecznych welonów. Z Koisarem i Zawidzkim, z pełnym ekwipunkiem, weszliśmy do jaskini i wspięli się po nachylonym balkonie.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Podróż, 2005
Znowu wypogodziło się trochę. Pomiędzy niskimi chmurami, wlokącymi nad ziemią strzępiące się szare welony, wiatr przeganiał coraz częściej chłodne błyski słońca.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Chmury czarnego dymu sunęły w kierunku Londynu, ale wiatr musiał je rozproszyć, bo niebo jest powleczone tylko białawo-szarymi welonami.
