-
2.
książk. kierunek, zgodnie z którym ktoś działa -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Ta maniera zaciążyła nad produkcją ówczesną, nasz Sienkiewicz zaś jest jej, w końcu stulecia, reprezentacyjnym ogniwem. Co nie znaczy, że nie było duktu innego, o ambicji artystycznej, uprawiali go symboliści czy też Flaubert w „Salambô”.
źródło: NKJP: Zygmunt Kałużyński: Guziki zamiast historii, Polityka, 2001-10-20
[...] pociąg dudnił ostrzegawczo na przestarzałych szynach, a ja trzeźwiałem z wolna, wracałem do swego własnego, codziennego duktu, do odstawionych na ten jeden dzień myśli, pragnień i ambicji.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dukt
dukty
D. duktu
duktów
C. duktowi
duktom
B. dukt
dukty
N. duktem
duktami
Ms. dukcie
duktach
W. dukcie
dukty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. ductus 'prowadzenie, ciąg'